استان فارس و بهویژه شهرستان کازرون با تاریخ پرفرازونشیب و طبیعت چشم نوازش، در دل خود روستاهایی دارد که هر یک بخشی از میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی ایران هستند. روستای دُریِس یکی از این روستاهای سرسبز، باصفا و کم نظیر است که در بخش کنارتخته و کمارج قرار دارد و با طبیعتی بکر، مردمی خون گرم و آداب و رسومی اصیل، شناخته میشود.
🔶 موقعیت جغرافیایی
روستای دُریِس در نزدیکی جاده کازرون–بوشهر قرار دارد و بهدلیل نزدیکی به جاده اصلی و همچنین رودخانهها و چشمههای اطراف، موقعیت جغرافیایی بسیار مطلوبی دارد. آبوهوای آن گرم و نیمه مرطوب است و در فصل بهار طبیعتی سرسبز و چشمنواز دارد.
🔶 پیشینه تاریخی
هرچند اسناد مکتوب چندانی درباره پیشینه دقیق روستا وجود ندارد، اما مردم محلی معتقدند قدمت دُریِس به چند صد سال پیش بازمیگردد. گفته میشود این روستا در مسیر کاروانهای قدیم بوده و نقش ارتباطی بین دشتهای جنوب فارس و مناطق ساحلی خلیج فارس را ایفا میکرده است.
🔶 مردم و فرهنگ
مردم روستای دُریِس اکثراً به کشاورزی، دامداری و باغداری مشغولاند. لهجهی محلی آنان از گویشهای اصیل جنوب فارس است و هنوز بسیاری از واژگان سنتی در گفتار روزمرهشان دیده میشود. آداب و رسوم سنتی مانند:
- عروسیهای محلی با موسیقی بومی
- نخل گردانی در محرم
- پخت غذاهای سنتی مانند کماج، آش کارده و حلوای خرما
همچنان در دُریِس برگزار میشود و نشان دهندهی عمق فرهنگی این منطقه است.
🔶 جاذبههای طبیعی و گردشگری
روستای دُریِس دارای چشماندازهای طبیعی زیبایی است که مهمترین آنها عبارتاند از:
- رودخانهی فصلی که در فصل بهار جلوهای خاص دارد.
- باغهای مرکبات و خرما که نقش مهمی در اقتصاد روستا دارند.
- تپهها و دشتهای اطراف که برای کوهنوردی سبک و طبیعتگردی بسیار مناسباند.
🔶 اقتصاد و اشتغال
اقتصاد اصلی روستا بر پایه:
کشاورزی (مانند کاشت گندم، جو، خرما و مرکبات)
دامداری سنتی
باغداری
استوار است. در سالهای اخیر، برخی جوانان روستا به مشاغل خدماتی و صنایع دستی نیز روی آوردهاند.
🔶 چالشها و فرصتها
با اینکه دُریِس از ظرفیت بالایی برای توسعه گردشگری روستایی برخوردار است، با مشکلاتی مانند کمبود امکانات رفاهی، ضعف زیرساختهای بهداشتی و مهاجرت جوانان به شهر مواجه است. اما با حمایت مسئولین و معرفی این روستا به علاقهمندان طبیعت و فرهنگ بومی، میتوان آن را به یکی از مقاصد گردشگری منطقه تبدیل کرد.
🔶 نتیجهگیری
روستای دُریِس، با طبیعت بکر، فرهنگ غنی و مردمی مهماننواز، نمونهای بارز از روستاهای زنده و اصیل ایران زمین است. توجه به توسعه پایدار در این روستا میتواند هم به حفظ محیط زیست و فرهنگ کمک کند و هم منبع درآمدی برای ساکنین فراهم آورد. دُریِس، یک نقطهی آرامش در دل طبیعت فارس است که ارزش دیدن و شناختن دارد.